Het Nationale Investeringspact, tussen overheid en privé ter waarde van 150 miljard euro, moet onze welvaart beschermen tegen 2030. Het Strategisch Comité zet hard in op Publiek-Private Samenwerking (PPS). Deze financialisering van de openbare infrastructuur is een ideologische en problematische keuze. Het kan anders.
DOSSIERS REGERING-MICHEL
Begin september pakte de regering-Michel uit met het verslag van een Strategisch Comité dat de opdracht kreeg enkele investeringsnoden van de Belgische economie te identificeren. De leden van dit Strategisch Comité – allemaal vertegenwoordigers van het Belgische bedrijfsleven – schoven zes prioritaire domeinen naar voren. In totaal dient tegen 2030 maar liefst 150 miljard euro (privaat en publiek) geïnvesteerd te worden in digitale ontwikkeling, cyberveiligheid, onderwijs, mobiliteit, energie en gezondheidszorg. Sommigen zien in deze voorbode van een Nationaal Pact voor Strategische Investeringen louter een marketingoperatie die qua concrete investeringsvoorstellen bitter weinig om het lijf heeft. Anderen bekijken het ietwat cynischer...
De rest van dit artikel is enkel beschikbaar voor onze abonnees
Al abonnee? Log hier in
Voor meer informatie kijk naar onze Abonnementsformules
Samenleving & Politiek, Jaargang 25, 2018, nr. 9 (november), pagina 25 tot 31