taal

Vandaag is taal het middelpunt van een woelige strijd. Toch is taal tot heel wat in staat, zelfs in zijn meest eenvoudige vorm.

In de taalstrijd in onderwijsland verdedigen veel filologen en linguïsten momenteel een soort taalrelativisme. Mij hebben de taalrelativisten nooit kunnen overtuigen.

Waarom Rusland over een 'bevrijding' spreekt en China over een 'conflict'.

Als rechtse politici van de leeuwenvlag een hondenfluitje maken voor een segregatie- en afbraakpolitiek, dan varen alle elites er economisch wel bij.

Ik zie in de jeugdzorg prachtige inzet en megatoffe begeleiders, echt wel, maar het administratief taaltje dat is binnengeslopen: waarom wordt dit niet meer in vraag gesteld?

De polarisatie is niet enkel het werk van online trollen, maar evenzeer van politici die de beeldvorming bepalen.

Met de claim ‘sociaaldemocratisch’ te zijn – welke partij claimt nu niet om én sociaal én democratisch te zijn? – zullen we nooit de hoofden en harten van de werkende mensen terugwinnen.